دکوراسيون ھر خانه ای معرف سليقه بانوی آن خانه است. می‌خواھيم نکاتی را به شما یادآوری کنيم که با استفاده از آنھا می‌توانيد ھنر ناب ایرانی را وارد خانه ھایتان کنيد و از دکوراسيونی کاملا سنتی و زیبا بھره مند شوید.تاقچه ھا، رف ھا، ارسی ھا، ھشتی ھا، حوض ھا و باغچه ھا، تنھا شماری از عناصر کالبدی طراحی داخلی در ایران ھستند. روش معماران گذشته ایرانی در به کارگيری این عناصر، در راستای آن بوده تا از جذابيت فُرم کاسته شود و به غنای فضا افزوده گردد.طراحی داخلی یک ساختمان، داستانی است که شخصيت اصلی آن خود انسان است؛ در این بين حضور او در این فضا، چگونگی آن و ویژگی ھای فضایی که انسان در آن قرار می‌گيرد، می‌تواند تداعی کننده اصولی باشد که در ادامه ٧ اصل از آنھا را می‌خوانيد:

1) نور را دریاب:
نور عنصری است که با آن دیدن اشيا ممکن می‌شود. چه بسا نورپردازی مناسب یک فضا آن فضا را خوشامد و چشم نواز کند. نورپردازی در کنار ابعاد زیباشناختی، بعد عملکردی ھم دارد. نور مناسب در طول شب در یک فضای داخلی می‌تواند حس محدود بودن یا ابھام و ھراس را برطرف کند. نور مناسب یک اتاق حتی می‌تواند چھره آدمی را گرم و صميمی کند. به کمک نورپردازی می‌توان یک فضای داخلی را به جزایر نورانی متنوعی تبدیل کرد. پس، از باب مثال، غذاخوری باید نور ملایم و گرمی داشته باشد یا بھترین نورھا برای حمام، منابع نوری کم ولتاژ ھستند.

2) فرم را بشناس:
فرم، توده فيزیکی یک شی است که سه بعدی بوده و وزن دارد. فرم معموًلا به پوسته بيرونی بنا نسبت داده می‌شود، در حالی که فضای داخلی ھم فرم خاص خود را تشکيل می‌دھد. معموًلا فرم فضای داخلی تابعی از عوامل مختلف است.

3) فضا را احساس کن:
فضا را محدوده در دسترس کاربران دانسته اند. در طراحی داخلی معموًلا استفاده موثر از فضا و ارتباط آن با محيط، مھم است. مساله ای که در رابطه با فضا مطرح می‌شود، رعایت ابعاد انسانی در طراحی داخلی است. در طراحی داخلی می‌بایست رابطه درسـت انسان با فضا تعریـف شود و ابعاد بدن انسان ھا برای سھولت دسترسی ھای فضایی مد نظر قرار گيرد.

4) بافت را لمس کن:
بافـت مشخصـه ای از یک شئ اسـت که با لمس کـردن یا دیدن به چشـم می‌آید. بافت می‌تواند نرم یا خشن، کشيده یا برجسته، زبر یا مخملين و یا ابریشاست. در طراحی داخلی پوسته ھا و سطوح فضایی معموًلا بسته به عملکرد ھر فضا تغيير می‌کند.

5) شکل را بيازمای:
شکل، خط بيرونی یک شئ را تشکيل می‌دھد. در معماری معموًلا شکل و فرم را با ھم اشتباه می‌گيرند. معموًلا شکل ھا یا طبيعی ھستند یا غيـرقابل مشاھـده یا ھندسی. در ترکيب بندی یک فضا شکل اشيـا عامل تعيين کننده ای است. طراحان داخلی به کمک این عامل می‌توانند ترکيبات بصری گوناگونی پدید آورند.

6) رنگ را در ھم بياميز:
در تعریف رنگ آن را خاصيت بصری فرم دانسته اند. در حقيقت عنصر فرم از طریق رنگ معنا می‌یابد. رنگ در طراحی داخلی احساس آدمی را تحت تاثير قرار داده و روی فرم تأکيد می‌کند، ضمن آنکه رنگ، حس مقياس را ھم موجب می‌شود. کاربرد رنگ ھم، از یک فضای داخلی به فضای دیگر فرق می‌کند و در کاربرد رنگ، توجه به خصلت ھای روانی آدميان ضرورت تام دارد.

7) حجم را بشناس:
حجم عنصر مھم طراحی داخلی است. در معماری سنتی ایران، شاھد فضاھای پر و خالی احجام معماری ھستيم. مقرنس ھا و گوشواره ھا خود بخشی از احجام خالی ھستند. در این معماری مسائل حجمی اھميت زیادی دارد. ما فضای داخلی را به واسطه یه بيرونی بنا درک می‌کنيم. این یه بيرونی در حقيقت ھمان حجم کلی بناست.

منبع : روزنامه تھران امروز